„თავის დროზე კონსულტაციები გვქონდა – ივანიშვილი -პრემიერად, ბურჭულაძე-საპრეზიდენტო კანდიდატად“

დღეს კი პაატა ბურჭულაძესთან პოლიტიკა „თავად მივიდა“ და მისმა მოულოდნელმა არჩევანმა საფიქრალი გაუჩინა როგორც პოზიციას, ისე ოპოზიციას. მედიაში კითხვები მრავლადაა, ხომ არ არის პაატა ბურჭულაძე ბიძინა ივანიშვილის პროექტი? ან კიდევ, მსოფლიო ბანის პოლიტიკაში გამოჩენამ საძირკველი ხომ არ შეურყია „ქართულ ოცნებას“?

ექსპერტი რამაზ საყვარელიძე პაატა ბურჭულაძის ხელისუფლებაში მოსვლას საეჭვოდ მიიჩნევს და ფიქრობს, რომ ბურჭულაძე ივანიშვილს ვერ ჩაანაცვლებს.

პოლიტოლოგი სოსო ცინცაძე კი აცხადებს, რომ სახელს -პაატა ბურჭულაძე, შეუძლია ფინანსების გარკვეული დონის აკუმულირება, მაგრამ ეს არ არის საკმარისი, რადგან ბურჭულაძის გარშემო სრული კოლაფსია და ის პიროვნებები, რომლებიც ამ ახალი პოლიტიკური პროექტის დიდ კონსტრუქციად უნდა იქცნენ, ვერ ტოვებენ საზოგადოებაში დიდ ენთუზიაზმს.

პარტია „თეთრების“ ლიდერი თემურ შაშიაშვილი მსოფლიო ბანს უწინასწარმეტყველებს, რომ პოლიტიკაში მოსვლა პაატა ბურჭულაძეს მიწასთან გაასწორებს. მისი აზრით, საქართველოში ერთი პიროვნება მაინც უნდა დარჩეს, რომელმაც ქველმოქმედება გააკეთა ქველმოქმედებისთვის და, სამაგიეროდ, პოლიტიკური აღიარება არ მოითხოვა, ვინაიდან, არ ჩანს ისეთი ადამიანი, რომელმაც ტაძარი ააშენა და შემდეგ პოლიტიკოსობა, დეპუტატობა, ან პრეზიდენტობა არ მოითხოვა.

ექსპერტი გია ხუხაშვილი თვლის, რომ ერთადერთი, ვისთვისაც საფრთხეს წარმოადგენს ბურჭულაძე, ეს „ქართული ოცნებაა“. მსოფლიო ბანი ვერ გადაიბირებს ვერც „ნაციონალების“ და ვერც ნინო ბურჯანაძის მომხრეებს, შესაბამისად, მისი ბაზა არის „ქართული ოცნების“ ელექტორატი და უფრო მნიშვნელოვანია ის ელექტორატი, რომელიც დაკარგა „ქართულმა ოცნებამ“.

დიდი ხანია, პაატა ქართულ პოლიტიკურ ცხოვრებაში გარკვეულ როლს თამაშობდა. ის წარმატებული იყო თავის პროფესიაში, ქველმოქმედებას ეწეოდა თავისი ფონდის მეშვეობით, ინტეგრირებული იყო ამ პროცესში და მისი ავტორიტეტის ექსპლუატაცია ხდებოდა. მეტსაც გეტყვით, ჩვენ როდესაც ვიწყებდით საარჩევნო პროცესს, გარკვეული კონსულტაციები გვქონდა მასთან, რომ მასაც მონაწილეობა მიეღო ჩვენთან ერთად ამ პროცესში. ის, რომ პაატა ბურჭულაძე ხელოვანია, გასაგებია, გარკვეული სკეპტიციზმი იყოს ამასთან დაკავშირებით, მაგრამ ის არ არის მარტო ხელოვანი. ის ჩართული იყო ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებში. რაც შეეხება მის პერსპექტივებს, ძნელი სათქმელია. ფაქტია, რომ ის დღეს შევიდა კონკურენციაში პირადად ბიძინა ივანიშვილთან, რადგან ის ველი, რაც პაატა ბურჭულაძემ აირჩია, პირველ ეტაპზე, ეს არის ბიძინა ივანიშვილის ველი – საზოგადოებრივი აქტიობა, ანალოგიურად გაცხადებული ამოცანები, ანუ ბიძინა ივანიშვილს აქვს თავისი პროექტი „2030“, აქვს საზოგადოება „მოქალაქე“, პაატამ კი ამის ალტერნატიული გზა წარმოადგინა. შესაბამისად, ის უკვე არის პოლიტიკაში და, პარტიას დააფუძნებს თუ არა, ეს უკვე მეორეხარისხოვანია. ბურჭულაძის ძირითადი გზავნილები აშკარად კონფლიქტში შედის ბიძინა ივანიშვილის მოსაზრებებთან. ის უფრო ალტერნატივად წარმოადგენს თავს, ვიდრე პარტნიორად.

ყველაფერი მომავლის საკითხია იმიტომ, რომ ერთია, განაცხადი და მეორეა, რეალური ქმედებები. პაატა ბურჭულაძემ კიდევ უნდა გაიაროს ქართულ საკმაოდ აგრესიულ და სახიფათო საცერში, რასაც ჰქვია გადარჩენისთვის ბრძოლა ქართულ პოლიტიკაში. ახლა დაიწყება შეტევა მასზე. ვნახოთ, როგორ გაივლის ამ პერიოდს და იმის მიხედვით ვიმსჯელოთ. ყველას აქვს შანსი და, თუ ვინმეს აქვს ამის უფლება, პაატა ბურჭულაძესაც შეიძლება ჰქონდეს ამბიცია, ქვეყანაში მიმდინარე პროცესებში გააქტიურდეს და უფრო მეტი გავლენა მოიპოვოს.

ჯერ კიდევ 2012 წლის საარჩევნო პროცესში პრეზიდენტობის კანდიდატობაზე გვქონდა კონსულტაციები პაატა ბურჭულაძესთან, რომ ტანდემი შექმნილიყო – ბიძინა ივანიშვილი – პრემიერ-მინისტრად და პაატა ბურჭულაძე – საპრეზიდენტო კანდიდატად. მეც ერთ-ერთი მონაწილე ვარ ამ საუბრების და ეს არც არის დასამალი. აჯობებდა თუ არა მარგველაშვილს, არა მგონია, დღევანდელი კონსტიტუციით, რასაც წარმოადგენს პრეზიდენტი, პაატა ბურჭულაძე მარგველაშვილზე უკეთესი კანდიდატი ყოფილიყო. თუმცა, იმ პერიოდში ბურჭულაძეს შეეძლო, თავისი სინერგია მიეცა რეჟიმთან ბრძოლის პროცესისთვის.
არ მინდა დეტალებში შევიდე, მაგრამ ფაქტია, საბოლოო ჯამში, არ შედგა ეს ალიანსი. ამას ბევრი მიზეზი ჰქონდა.